Γειά σας! Με λένε Ντόλυ και είμαι 8 χρονών. Είμαι απόφοιτη πρώτης τάξης του δημοτικού σχολείου Λειβαδιάς. Μιλάω άριστα τα ΡΟΜΑ και από ξένες γλώσσες Ελληνικά.
Ζώ με το γιαγιά μου το Φόνοι. Ο τείος μου ο Παμεινώντας μου είπε πως το γιαγιά το λέν έτσι γκιατί κάποτε ξεκοίλιασε 3 μπάτσους με το τσιμπιδάκι για τα φρύδια της. Εγώ πάλι μπάτσους δε ξέρω τι θα πει, αλλά πρέπει να είναι σαν αυτά που τρώω κάθε φορά που πάω να κλέψω τα σοκολατάκια που έχει το γκιαγκιά για τους επισκέπτες.
Ζώ με το γιαγιά μου το Φόνοι. Ο τείος μου ο Παμεινώντας μου είπε πως το γιαγιά το λέν έτσι γκιατί κάποτε ξεκοίλιασε 3 μπάτσους με το τσιμπιδάκι για τα φρύδια της. Εγώ πάλι μπάτσους δε ξέρω τι θα πει, αλλά πρέπει να είναι σαν αυτά που τρώω κάθε φορά που πάω να κλέψω τα σοκολατάκια που έχει το γκιαγκιά για τους επισκέπτες.
Μαζί μας ζει και το μεγαλύτερο αδερφούλα μου το Ταρσία - από το Ακαταρσία. Το Ταρσία το φωνάζουν έτσι γιατί βρωμάει και ζέχνει. Τελευταία φορά που ήρτε σε επαφή με το νερό, ήτανε μια φορά που πήγαινε να ταίσει τα γουρούνια, και έπεσε στις λάσπες. Το Ταρσία πολύ με αγαπάει γιατί είμαι το μικρό της οικογένειας και μου κάνει όλα τα χατίρια και τα παιχνίδια. Μαζί της παίζω το "βγάλε το πιο μεγάλο κακάδι" και το "μύρισε τη μασχάλη μου για 10 δευτερόλεπτα", σπουδαία παχνίδια και δε χρειάζονται και λεφτά.
Έχουμε και μια πιο μεγάλη αδελφούλα, το Άννα Μαρία Παπαχαραλάμπους, αλλά αυτή παντρεύτηκε έναν κομμουνιστή αρχιτέκτονα, Απόστολο Γλέζο νομίζω τονε λένε, πριν από 5 χρόνια που ζούσαμε στο Λεβαδειά και πουλάγαμε σουβλάκια στο πανηγύρι, και από τότε δεν την ματαείδα. Το γκιαγκιά λέει ότι το Άννα είχε μεγάλο τύχη, και να κοιτάξει να ξεστραβωθεί και το Ταρσία γιατί είναι κι όλας 13 χρονώ και έτσι όπως το πάει θα μας μείνει στο ράφι.
Μαμά-μπαμπά ντέν έχω γιατί είναι φυλακή. Το φυλάκή είναι ένα μέρος μικρό που σε βάζουνε άμα πουλάς κουτσές πλαστικές καρέκλες, άμα κλέβεις στο ζύγι στις πατάτες, και γενικά άμα είσαι κατσίβελο. Εγώ κατσίβελο δε ξέρω τι θα πει, αλλά πρέπει να είναι επώνυμο γιατί όλους εμάς που ζούμε εδώ στα Λιόσια κατσίβελους μας λέν. Άμα μεγαλώσω λέει το γκιαγκιά Φόνοι, θα μπώ και γω φυλακή τέτοιο σκατόπαιδο που είμαι, και γω χαίρομαι γιατί έτσι θα μπορώ να βλέπω το μπαμπά, το μαμά, το τείο Αντρέα, το τεία Ειρήνη, τη φίλη μου τη Χαρούλα, το ξάδερφο μου το Μπάμπη το σουγιά, την ξαδέρφη μου την Ειρήνη, τον άλλο μου τον αδελφό το Μήτσο το λινάτσα, τη θεία μου την...
ηταν να σου αρνηθει γυναικα το κορμι της....
αμεσως να τη θαψεις...
βρωμομαιμου!