Λαμπρούκος .comment-link {margin-left:.6em;}
Συγχαρητήρια Προσλαμβάνεστε!
Πέμπτη, Φεβρουαρίου 02, 2006

Manager: Καλημέρα σας, πως λέγεστε παρακαλώ;
Υποψήφια: Ευγενία Παπαευαγγελοπούλου
Manager: Να σας προσφέρουμε κάτι ένα καφέ, μία πορτοκαλάδα;
Υποψήφια: Όχι σας ευχαριστώ (μωρέ δώσε μου εσύ τη δουλειά και θα πιώ τρία καράβια καφέδες από τη Βραζιλία)
Manager: Κυρία Παπαευαγγελοπούλου μιλήστε μας λίγο για σας.
Υποψήφια: Ευχαρίστως (γκουχ, γκουχ - μπαίνει η κασσέτα) γεννήθηκα και μεγάλωσα στην Αθήνα, τελείωσα το λύκειο των Ελληνίδων, ξέρετε εκεί που πήγαινε και η Νατάσσα του Κωστάκη. Το απολυτήριο μου το πήρα με βαθμό 19 και 11/12.
Manager: Α, μάλιστα δηλαδή υστερούσατε λίγο...Για συνεχίστε να μη σας διακόπτω
Υποψήφια: Μάλιστα. Στη συνέχεια πέτυχα στις πανελλήνιες εξετάσεις στο τμήμα Οικονομικού της Νομικής, όπου και αποφοίτησα πρώτη με πτυχίο 9,35.
Manager: Τι λέτε. Βλέπω όπως μια συνεχή υστέρηση να πετύχετε άριστες επιδόσεις. Μήπως δεν είστε τελειομανής, γιατί ξέρετε στη δουλειά μας ζητούμε το τέλειο. Άλλωστε η εταιρεία μας είναι γνωστή γι αυτό.
Υποψήφια: Βεβαίως το γνωρίζω. Νομίζω πάντως ότι γενικώς στη ζωή μου προσπαθώ να κάνω ότι καλύτερο μπορώ βάση των δυνατοτήτων μου (πάρτα μαλάκα)
Manager: Σωστά, σωστά, απλά ίσως οι δυνατότητες σας να μην είναι πάντα αρκετές (φάτην μαλακισμένη)
Υποψήφια: (Το προσπερνά) Στη συνέχεια έκανα ένα κύκλο Μεταπτυχιακών σπουδών στο London School of Economics με έμφαση στα Μακροοικονομικά, ενώ τέσσερα χρόνια αργότερα ολοκλήρωσα το Ph.D. μου στο πανεπιστήμιο του Johns Hopkins στη Βοστώνη. Εργάστηκα για τρία χρόνια σαν Broker στη Wall Street, και για άλλα δύο χρόνια σαν σύμβουλος εξαγορών μεγάλων εταιρειών στην PriceWaterHouse στη Νέα Υόρκη επίσης.
Manager: Μάλιστα, μάλιστα, (με ύφος χιλίων καρδιναλίων) καλά ξέρετε εμάς τα ονόματα δε μας εντυπωσιάζουν, εμείς βέβαια μπορεί να μην έχουμε το όνομα της PWH αλλά νομίζω ότι η δουλειά που γίνεται εδώ είναι εφάμιλη ή και καλύτερη. Και γιατί επιστρέψατε παρακαλώ στην Ελλάδα;
Υποψήφια: Ξέρετε είχαμε μια περιπέτεια υγείας της μητέρας μου και η παρουσία μου εδώ κρίθηκε απαραίτητη.
Manager: Καλώς. Ξέρετε κυρία Παπαευαγγελοπούλου εμάς μας ενδιαφέρει οι εργαζόμενοι να έχουν ένα πολυσχιδή χαρακτήρα γι αυτό αν δε σας παιράζει θα ήθελα να περάσουμε σε μια σειρά πιο προσωπικών ερωτήσεων στις οποίες θα επιθυμούσα να μου απαντάτε σύντομα και κατανοητά.
Υποψήφια: Βεβαίως καμία αντίρρηση.
Manager: Θα ήθελα παρακαλώ να μου πείτε πώς φτίαχνουμε πρασσόρυζο
Υποψήφια: (Γουρλώνει τα μάτια, καταπίνει τη γλώσσα, σκέφτεται "Μη μασήσεις θα είναι κάποιο προχώ- ψυχομετρικό τεστ", παίρνει βαθειά ανάσα και ξεκινά), Τσιγαρίζουμε το ρύζι με φρέσκο κρεμμυδάκι αλάτι, πιπέρι και δαφνόφυλλο, μόλις το κρεμμυδάκι γίνει μαλακό προσθέτουμε τα πράσσα, γεμίζουμε με νερό, αφήνουμε να βράσει για μισή ώρα.
Manager: Μάλιστα, τώρα θα ήθελα να μου πείτε από που κλάνουν τα μπαρμπούνια;
Υποψήφια: Δεν κλάνουν γ αυτό είναι κόκκινα, από το ζόρι...
Manager: Τί νούμερο σουτιέν φοράτε;
Υποψήφια: 75 στο Triumph
Μanager: Κάνετε πίπες;
Υποψήφια: Μόνο όταν δεν είμαι συναχωένη
Manager: Σας αρέσει να τον παίρνετε από πίσω;
Υποψήφια: Όσο και από μπρός
Manager: Πως λέγαν τη σκυλίτσα που στείλαν οι Σοβιετικοί στο διάστημα;
Υποψήφια: Λάϊκα
Μanager: Με ποιόν τα έχει τώρα η Άννα Βίσση
Υποψήφια: Με όλους
Μanager: Με πόσα χιλιόμετρα βγαίνει ο αέρας από τη μύτη σου κατά το φτάρνισμα
Υποψήφια: 160
Μanager: Μιάμιση σαρδέλα μιάμιση δραχμή, πέντε σαρδέλες πόσο κάνουν;
Υποψήφια: 5 δραχμές
Μanager: 1 κιλό σίδερο και ένα κιλό βαμβάκι ποιό είναι πιο βαρύ;
Υποψήφια: Είναι το ίδιο
Μanager: Διαβάζετε ιερογλυφικά;
Υποψήφια: Και διαβάζω και μιλάω
Μanager: Σας αρέσει το σεξ σε δημόσιους χώρους;
Υποψήφια: Ναι αλλά αποφεύγω τις πλατείες
Μanager: Με τι τρίβουμε τα πλακάκια στο μπάνιο για να μην πιάνουν άλατα
Υποψήφια: Με μίγμα ξυδιού, νερού και aqua forte
Μanager: Μάλιστα, μάλιστα... Λοιπόν κα. Παπαευαγγελοπούλου δεν τα πήγατε άσχημα. Νομίζω ότι μπορείτε να ξεκινήσετε από Δευτέρα. Αρχικά ο ρόλος σας θα είναι να τυλίγετε τις πίτούλες, αλλά σταδιακά και μετά από εκπαίδευση τριών ετών μπορεί να σας βάλουμε να κόβετε και το γύρο, να πλάθετε τα μπιφτέκια, να φτιάχνετε τα σουβλάκια και να ψιλοκόβεται το αγγουράκι για το τζατζίκι.
Υποψήφια: Σας ευχαριστώ!! Για την αμοιβή μου δεν μιλήσαμε όμως καθόλου.
Μanager: Κοιτάξτε την πρώτη τριετία που θα είστε μαθητευόμενη δεν προβλέπεται κάποια αμοιβή, αλλά θα μπορείτε να τρώτε δύο σουβλάκια τη μέρα, με δυο φέτες ψωμί και μπόλικο λεμονάκι. Μετά βέβαια που θα αναλάβετε σημαντικότερα καθήκοντα θα παίρνετε 250€ το τρίμηνο. Βεβαίως θα είστε αυτασφάλιστη.
Υποψήφια: Σας ευχαριστώ, μπορώ να ξεκινήσω κι απο αύριο αν θέλετε...
Μanager: Καλά παιδί μου καλά, τώρα τι λέγαμε για εκείνες τις πίπες;
Η Ελλαδίτσα μας θα είναι για πάντα η Ψωροκώσταινα των βιβλίων της ιστορίας, και πάντα θα τρώει τα παιδιά της ή θα τα δαγκώνει στο λαιμό κατά τη Μελίνα Τανάγρη
Λαμπρούκος @ 7:45 π.μ. |


5 Comments:


  • At 8:06 π.μ., Blogger Λαμπρούκος

    Πάνο με πληγώνεις...

    Ποίός είναι ο Ιλλαρίωνας γαμώτη μου  
  • At 10:37 π.μ., Blogger alombar42

    Αν ήμουν πάντως ο Manager, στην ερώτηση για τις πίπες θα της ζήταγα διαπιστευτήρια και θα έκλεινα εκεί τη συνέντευξη. Δεν υπάρχει λόγος να κουράζεις την υποψήφια, αν στο βασικό προσόν έχει ή όχι τα φόντα. Υπάρχει άλλωστε και η εταιρική εκπαίδευση για τα υπόλοιπα.

    Τι πίνεις αλήθεια;  
  • At 2:32 μ.μ., Blogger Λαμπρούκος

    Τίποτα έτσι είμαι από φυσικού μου  
  • At 2:33 μ.μ., Blogger Λαμπρούκος

    όπως ακριβώς με βλέπεις και στη φωτογραφία  
  • At 12:12 π.μ., Blogger Kevlarsoul

    Άλλη μια ιστοριούλα, που παρά την τοσο δά υπερβολή της θα μπορούσε να είναι αληθινή. Κάπως έτσι λειτουργεί το προσλαμβάνειν, η μάλλον το κάστινγκ.  
Number of online users in last 3 minutes